ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយកសិកម្មលេខ១របស់កម្ពុជា

ជំងឺ”ម៉ូសាអ៉ិច” ដែលតែងតែកើតលើដំណាំ និងពិបាកដោះស្រាយ

រុក្ខជាតិមានជំងឺបីរួមមានផ្សិត បាក់តេរី និងវីរុស ប៉ុន្តែវាក៏មានភ្នាក់ងារចម្លងជំងឺជាច្រើនទៀតផងដែរ។ ក្នុងចំណោមជំងឺទាំងបីប្រភេទនេះជំងឺដែលបង្កឡើងដោយវីរុសជាជំងឺដែលពិបាកព្យាបាលបំផុតព្រោះរុក្ខជាតិកើតជំងឺនេះភាគច្រើនមិនអាចព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយធម្មតាបានឡើយ។ ខាងក្រោមនេះជាជំងឺម៉ូសាអុិចឬ Mosaic Virus ដែលបង្កឡើងដោយវីរុស ហើយវាអាចកើតឡើងស្ទើតែគ្រប់ប្រភេទដំណាំទាំងអស់។

អ្វីទៅជាជំងឺម៉ូសាអុិច?

ម៉ូសាអុិចឬ Mosaic virus គឺជាពពួកប៉ារាសុីតដែលតោងជាប់នឹងស្លឹកនៃរុក្ខជាតិ ហើយភ្នាក់ងារចម្លងមេរោគនេះរួមមាន អាពីត(aphid), រុយស, mites, ផ្សិត, នេម៉ាតូត(Nematodes) និងទំនាក់ទំនងមេបាបង្កកំណើត(លំអង, ពូជ)។ គេមិនអាចមើលឃើញជំងឺនេះច្បាដ់នៅសីតុណ្ហភាពលើសពី ២៧ oCឡើយ។ ជំងឺម៉ូសាអុិចច្រើនតែកើតឡើងលើដំណាំ៖ ត្រសក់ ប៉េងប៉ោះ ម្ទេស ត្រប់ ដំឡូងបារាំង ថ្នាំជក់ ល្ពៅ ដំឡូងមី ផ្កាកុលាប ឪឡឹក សណ្ដែក និងដំណាំដទៃជាច្រើនប្រភេទទៀតនៅក្នុងគ្រួសារSolanaceae។

រោគសញ្ញា

  • កើតចំណុចលឿងលើស្លឹកហើយសកណ្ដាល
  • ស្លឹកចាប់ផ្ដើមជ្រួញ ហើយរួញ
  • រុក្ខជាតិទាំងមូលចាប់ផ្តើមក្រិន ដែលប៉ះពាល់ដល់ការលូតលាស់ និងទិន្នផលស្ទើតែ៨០%(ធ្លាក់ចុះ)
  • ផ្លែដែលរងជំងឺនេះបណ្ដាលឲ្យវាប្រេះ និងស្អុយឬជាំ
  • សត្វល្អិតបឺតយកទឹកដមនៃរុក្ខជាតិដែលធ្វើឲ្យវាឆាប់ស្ងួតគ្មានជាតិទឹក
  • ជួនកាលជំងឺនេះមើលមិនដឹងឡើយនៅសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ពេក ហើយក៏អាចច្រលំទៅនឹងស្លឹកដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយសារថ្នាំបាញ់ស្មៅផងដែរ។

ឥទ្ធិពលអាក្រក់នៃការបំផ្លាញ

  • ស្លឹករុក្ខជាតិពិបាកក្នុងការធ្វើរស្មីសំយោគដែលជាហេតុធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិដឹកនាំសារធាតុចិញ្ចឹមមិនប្រក្រតី
  • ប្រសិនបើស្លឹកមានការបង្កជំងឺធ្ងន់ធ្ងរវានឹងជះឥទ្ធិពលដល់ទិន្នផលដែលបណ្ដាលឲ្យធ្លាក់ចុះនៃ ស្លឹក ផ្លែ ឬមើមស្ទើតែ៨០%
  • រុក្ខជាតិដែលកើតជំងឺនេះតាំងពីកំណើតតាមរយៈពូជមិនអាចព្យាបាលបានទេ
  • មិនអាចរក្សាពូជចំពោះរុក្ខជាតិណាដែលកើតម៉ូសាអុិចទុកដាំនៅជំនាន់ក្រោយឡើយ និងមានគុណវិបត្តិដែលធ្វើឲ្យខាតបង់សេដ្ឋកិច្ចនៃកសិករផ្សេងៗទៀត។

វិធានការការពារ

  • កសិករត្រូវធ្វើការតាមដានដំណាំជាប្រចាំដើម្បីអាចទប់ស្កាត់ទាន់ពេលវេលា
  • កសិករគួរតែរក្សាទុកពូជដោយខ្លួនឯងទៅលើដំណាំដែលអាចទុកបាន ដូចជាដំឡូងមីជាដើម
  • ដាំដំណាំឆ្លាស់មានន័យថាកសិករអាចដាំដំណាំណាដែលមានគ្រួសារខុសគ្នាជៀសវាងឆ្លងជំងឺឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក(ឧទាហរណ៍៖ ដាំដំឡូងមីឆ្លាស់ជាមួយសណ្ដែកបាយ)
  • ដាំដំណាំបង្វិល(ឧទាហរណ៍៖ កសិករអាចដាំប៉េងប៉ោះនៅរដូវដំបូង ក្រោយពីប្រមូលផលប៉េងប៉ោះរួចកសិករអាចដាំ ខ្ញី, ពោត ឬដំណាំដទៃទៀតដែលមិនឋិតនៅក្នុងគ្រួសារឬអំបូរតែមួយជាមួយដំណាំរដូវចាស់)។

បច្ចេកទេសព្យាបាល

  • ប្រសិនជាមានសត្វល្អិតកសិករអាចប្រើប្រាស់នូវប្រភេទអន្ទាក់ពណ៌លឿងដើម្បីតាមដានពីការបំផ្លាញរបស់ប្រភេទសត្វល្អិតណាមួយ
  • គេអាចដាំនូវប្រភេទរុក្ខជាតិបណ្ដេញសត្វល្អិតដូចជា គល់ស្លឹកគ្រៃ ផ្កាពណ៌ស្រស់ និងរុក្ខជាតិមានក្លិនខ្លាំង
  • ប្រើនូវប្រភេទម្សៅសាប៊ូលាយជាមួយប្រេងឆា ដើម្បីបាញ់នៅលើស្លឹកដែលចាប់ផ្ដើមមានសត្វល្អិតមកបំផ្លាញ
  • ប្រសិនបើទប់មិនជាប់គេអាចបាញ់ថ្នាំបណ្ដេញសត្វល្អិតប៉ុន្តែក្រោយពីអស់ជាតិថ្នាំវានឹងមកម្ដងទៀត
  • ដកហើយដុតរុក្ខជាតិដែលកើតជំងឺចោល
  • ឬអាចបាញ់ថ្នាំប្រភេទអង់ទីប៊ីយ៉ូទិកដែលមានអាសុីតនុយក្លេអិច ប៉ុន្តែទប់ស្កាត់បានតែ១០%ប៉ុណ្ណោះ។

ឯកសារយោង

Writer