សាវម៉ាវគឺ ជាផ្លែឈើម្យ៉ាងដែលមានឱជាតិរសឆ្ងាញ់ ដោយប្រជាជនខ្មែរយើងពេញនិយមក្នុងការបរិភោគ។ ម្យ៉ាងទៀតសាវម៉ាវក៏ជាដំណាំដែលងាយស្រួលដាំដុះព្រោះវាមិនរើសដី និងអាកាសធាតុ ហើយសមស្របនឹងលក្ខខណ្ឌក្សេត្របរិស្ថាន(លក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុ)នៃប្រទេសកម្ពុជាដែរ។
លក្ខខណ្ឌក្សេត្របរិស្ថាន
ជាទូទៅសាវម៉ាវអាចដុះលូតលាស់បានល្អស្ថិតក្នុងលក្ខណៈបរិស្ថានដូចជា៖
- សីតុណ្ហភាព៖ ២០-៣០ អង្សាសេ
- ដី៖ វាអាចដុះលូតលាស់បានល្អនៅដីថ្មី ដីល្បាយខ្សាច់លាយគ្រួស ឬដីឥដ្ឋស្រួយ និងមានដីស្រទាប់លើធូរល្អ។ ម្យ៉ាងទៀតជាដីមិនលិចទឹកនៅរដូវវស្សា ហើយមាននីវ៉ូទឹកសមុទ្រចន្លោះ 500-៧០០ម៉ែត្រ និងមានអាសុីតដី(pHដី)ពី ៥.៥-៦.៥។
- សំណើមដី៖ ដំណាក់កាលដុះពន្លកពី ៥០-៦០% និងដំណាក់កាលលូតលាស់៦០-៨០% ហើយត្រូវរក្សាសំណើមឲ្យបានសមស្របនៅកំឡុងពេលចេញផ្កា និងក្ដិប ព្រោះសំណើមមិនគ្រប់គ្រាន់អាចបណ្ដាលឲ្យជ្រុះក្ដិប និងក្លាយពូជ។
ប្រភេទពូជ
- ម៉ាហាលីកា(Mahalika)៖ ជាពូជដែលមានប្រភពមកពីប្រទេសហ្វីលីពីន និងមានទម្ងន់ចន្លោះ ៣០-៤០ក្រាមក្នុងមួយផ្លែ។ វាមានរូបរាងដូចស៊ុត ទុំពណ៌ក្រហម និងរសជាតិផ្អែម។
- សុីម៉ាត់ចាន់(Seematjan)៖ ជាសាវម៉ាវដែលច្រើនដាំដុះនៅអាសុីខាងត្បូង សាវម៉ាវពូជនេះមានរសជាតិផ្អែម ទុំសម្បុរពណ៌ក្រហម និងទម្ងន់ ៣៥-៥២ក្រាមក្នុងមួយផ្លែ។ (និងមានពូជជាច្រើនទៀតដូចជា Seenjonja, Lappacum …)
លក្ខណៈបន្តពូជ
សាវម៉ាវបន្តពូជតាមវិធីពីរប្រភេទគឺ៖
- តាមរយៈគ្រាប់៖ការបណ្ដុះដោយគ្រាប់
- និងតាមរយៈកោសិការលូតលាស់៖ការកាត់តមែក ផ្សាំជាដើម
ការៀបចំដី
សម្អាតដីជាមុនសិន បន្ទាប់មកជីករណ្ដៅមុនដាំ ២-៣ថ្ងៃ ទំហំ ១x១x១ម៉ែត្រ រាងការ៉េ, បាតទំហំ ០.៨-១ម៉ែត្រ និងជម្រៅ ៥០-៧០សង់ទីម៉ែត្រ។ មានចន្លោះជួរ ៨x៨, ៨x៦ និង១០x១០អាស្រ័យទៅតាមប្រភេទដីភ្នំឬដីទំនាប។
ក្រោយមកគេត្រូវយកជី កំប៉ុស្តិ៍ ឬ ជីលាមកសត្វ ដីស្រទាប់លើ និងដីស្រទាប់ក្រោម ជីគីមីប្រើ អាសូត(N)២០០ក្រាម, ផូស្វ័រ(P)២៥ក្រាម និង កាលី(K) ១០០-១៣០ក្រាម ដោយលាយចូលគ្នា ក្នុងបរិមាណ ៦០%នៃទំហំរណ្ដៅ។
វិធីសាស្ត្រដាំ
គេដាំសាវម៉ាវនៅដើមរដូវវស្សា ចន្លោះខែឧសភា-មិថុនា ដើម្បីឲ្យវាទទួលបានទឹកភ្លៀងគ្រាប់គ្រាន់។ សម្រាប់កូនដែលយកមកដាំជាកូនដែលមានសុខភាពល្អមិនមានការបំផ្លាញពីសត្វល្អិត និងគ្មានជំងឺ។ នៅពេលដាំត្រូវកាត់គូទថង់ជាមុនសិនដើម្បីពិនិត្យមើលឫសកែវប្រសិនបើវាវៀចត្រូវកាត់វាចោលជៀសវាងគ្រិនដើម និងមានការលូតលាស់យឺត។ បន្ទាប់មកវះថង់ចេញ ហើយដាក់ចូលរណ្ដៅថ្នមៗ ដើម្បីកុំឲ្យបែកដីកំណើត ហើយលុបដីចូលរណ្ដៅ។
ការប្រើប្រាស់ជី
- ជីកំប៉ុស្តិ៍ ឬជីលាមកសត្វ៖ ១០-១២គីឡូក្រាមក្នុង១ដើម សម្រាប់រយៈពេល ១ឆ្នាំដោយដាក់មុនជីគីមី។
- ជីណែនាំសម្រាប់សាវម៉ាវគឺជី(N-P-K):១៥-១៥-១៥ឬជីកែង ១-២គីឡូក្រាមក្នុងមួយដើម ហើយដាក់របៀបនេះរហូតដល់រយៈពេល ៤ឆ្នាំ។
- របៀបនៃការដាក់ជីបើមែកចម្ងាយពីគល់ ១ម៉ែត្រូវដាក់ ១គីឡូក្រាម បើ២ម៉ែត្រត្រូវដាក់២គីឡូក្រាម។
ការតាក់តែងមែក
ត្រូវក្តិចត្រួយកណ្ដាលចោល និងមិនត្រូវឲ្យពន្លកមែកដុះប្រណាំងនឹងពន្លកត្រួយឡើង ហើយការកាត់មែកត្រូវកាត់នៅកម្ពស់ពីដី ៤០-៦០សង់ទីម៉ែត្រ។ នៅឆ្នាំ២-៤ត្រូវជ្រើសរើសមែកខ្នែង និងរក្សាទុកមែកខ្នែងតូចទុក តែបើវាក្រាស់ពេកត្រូវកាត់ចោលខ្លះដើម្បីឲ្យពន្លឺអាចចាំងចូលដើមបាន ព្រោះបើក្នុងដើមមិនមានពន្លឺគ្រប់គ្រាន់វាអាចបណ្ដាលឲ្យសាវម៉ាវងាយ និងកើតជំងឺ និងរងការបំផ្លាញពីសត្វល្អិត។
សត្វល្អិត និងជំងឺ
- សត្វល្អិតដែលតែងតែបំផ្លាញដល់ដំណាំសាវម៉ាវមានដូចជា៖ ដង្កូវចោះដើម ដង្កូវសុីស្លឹក កណ្ដៀរ សត្វដង្កូវរុយ។
- ជំងឺអុជស្លឹក ជំងឺខ្វះជីជាតិ ជំងឺខ្វះទឹក និងជំងឺផ្សិតក្រោយប្រមូលផល។
ឯកសារយោង
