ផ្កាកុលាបជាប្រភេទផ្កាម្យ៉ាងដែលមានក្លិនក្រអូប និងប្រភេទខ្លះពុំមានក្លិនក្រអូបខ្លាំង ម្យ៉ាងទៀតវាជាផ្កាដែលមានការពេញនិយមខ្លាំងមិនថាសម្រាប់ពិធីបុណ្យជាតិឬអន្តរជាតិធំៗឡើយ។ ដោយឡែកនៅប្រទេសយើងនៅតាមហាងផ្កា ឬតូបលក់ផ្កានៅក្នុងផ្សារនានា តែងមានលក់នូវកុលាបជាច្រើនពណ៌ផងដែរ ប៉ុន្តែកុលាបភាគច្រើនសុទ្ធសឹងតែជាផ្កានាំចូលពីបរទេសជាដើម។ ខាងក្រោមនេះគឺជាវិធីសាស្ត្រនៃការដាំដុះ ការប្រើប្រាស់ជី និងទីផ្សារនៃផ្កាកុលាប៖
ជាទូទៅគេតែងដាំកុលាបដោយគ្រាប់ និងការកាត់មែកយកមកបណ្ដុះ ស្របគ្នានេះដែរមិនថាការជ្រើសរើសដាំដោយគ្រាប់ឬមែកគឺសុទ្ធតែជាវិធីសាស្ត្រដែលល្អដូចគ្នា។
កុលាបជារុក្ខជាតិម្យ៉ាងដែលត្រូវការពន្លឺខ្លាំង ព្រោះនៅពេលដែលមានពន្លឺច្រើនទើបវាអាចបញ្ចេញផ្កាបានកាន់តែច្រើន និងទៀងទាត់។ ចំពោះលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុវិញដែលធ្វើឲ្យកុលាបអាចដុះលូតលាស់បានល្អស្ថិតនៅចន្លោះ ២៥- ៣០អង្សាសេ សម្រាប់តំបន់ត្រូពិច។ រីឯប្រភេទដីវិញគួរតែជ្រើសរើសដីណាដែលមានការបង្ហូរទឹកល្អ មិនជាំទឹក និងមាន pH ចន្លោះ ៦.០-៦.៥។
ការដាំដុះជាលក្ខណៈគ្រួសារគួរតែប្រើធុងស្រោចធម្មតាដែលមានសម្ពធទឹកខ្សោយ ចំពោះការដាំដុះជាលក្ខណៈអាជីវកម្មកសិករត្រូវប្រើប្រព័ន្ធទឹកបាញ់សាច(Sprinkler) ប៉ុន្តែគេក៏អាចប្រើជាប្រព័ន្ធតំណក់ទឹកដែរ។ ពេលវេលាស្រោចទឹកសម្រាប់កុលាបគួរតែស្រោចនៅពេលព្រឹក ឬនៅពេលរសៀលប៉ុន្តែមិនត្រូវស្រោចនៅពេលយប់ទេដោយសារនៅពេលយប់មានទឹកសន្សើម ដែលធ្វើឲ្យដីមានសំណើមខ្លាំងអាចបង្កជាមេរោគ ឬផ្សិតផ្សេងៗទៅដល់ដី និងដំណាំ។
ជំងឺម្សៅនៅលើស្លឹក៖ ជាជំងឺដែលបង្កឡើងដោយផ្សិត Podosphaera pannosa និងមានរោគសញ្ញាដូចជា មានដុះផ្សិតពណ៌សដូចម្សៅនៅលើស្លឹក មែក និងធ្វើឲ្យស្លឹករមួលឬបត់។ គេអាចការពារផ្សិតនេះដោយបេះស្លឹកដែលរងការបំផ្លាញចោល ឬអាចប្រើប្រាស់ជីកំប៉ុស្ដិ៍ និងជាតិប្រេងសម្រាប់កំចាត់ពពួកផ្សិតនេះ ប៉ុន្តែបើមានការបំផ្លាញខ្លាំងកសិករគួរតែកាប់ដើមចោលជៀសវៀងឆ្លងទៅដល់ដើមដ៏ទៃ។
ជំងឺចំណុចខ្មៅនៅលើស្លឹក៖ ជាជំងឺដែលបណ្ដាលមកពីផ្សិត Diplocarpon rosae ដោយមានរោគសញ្ញាដូចជាចំណុចខ្មៅនៅលើស្លឹកបន្ទាប់មកប្រែទៅជាពណ៌ត្នោត ហើយយូរៗទៅស្លឹកទាំងមូលមានពណ៌លឿង និងងាប់។ វិធានការទប់ស្កាត់ដោយត្រូវសម្អាតស្លឹកដែលជ្រុះចាស់ៗចោលនៅចុងរដូវវស្សា កាត់ស្លឹកដែលរងការបំផ្លាញចោល តាក់តែងមែកខ្លះដើម្បីឲ្យមានខ្យល់ចេញចូលគ្រាប់គ្រាន់ និងស្រោចទឹកឲ្យបានច្រើចំពោះដើមដែលមានចំណុចខ្មៅខ្លាំង។
ជំងឺផ្សិតប្រផេះឬ Botrytis blight៖ ដែលបង្កដោយផ្សិត Botrytis cinerea ដោយវាបំផ្លាញទៅផ្កាចាស់ ពន្លកផ្កា និងស្លឹក។ ជំងឺនេះបណ្ដាលមកពីការស្រោចទឹកដែលធ្វើឲ្យទឹកដក់នៅលើផ្កាយូរពេក ហើយវាមានរោគសញ្ញាដោយចាប់ផ្ដើមចេញពណ៌ប្រផេះបន្ទាប់មកប្រែទៅជាត្នោត។ វិធានការពារគេអាចកាត់ផ្កា ឬស្លឹកដែលរងការបំផ្លាញចោលចេញពីចំការ និងធ្វើកាលវិភាគកាត់ផ្កាឲ្យបានត្រឹមត្រូវជៀសវាងទុកផ្ការហូតដល់រីកខ្លាំងហើយចាស់។
ជាទូទៅគេអាចប្រមូលផលផ្កាបាននៅពេលព្រឹកព្រលឹម និងនៅពេលរសៀលមានម្លប់ ហើយមិនគួរប្រមូលផលនៅពេលថ្ងៃត្រង់ទេព្រោះវាមានពន្លឺ និងសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ពេកដែលបណ្ដាលឲ្យទងផ្កាឆាប់ស្រពោន។ គេអាចកាត់ផ្កាដែលនៅពន្លក ឬក្រពំមិនទាន់រីកព្រោះផ្កានឹងបន្តរីកនៅពេលក្រោយកាត់ ហើយមុនពេលកាត់គួរតែស្រោចទឹកផ្កាឲ្យបានច្រើនមុនមួយថ្ងៃសិនដើម្បីឲ្យផ្កាអាចស្រូបទឹកបានគ្រប់គ្រាន់ជៀសវាងកាត់រួចវាឆាប់ស្រពោន ហើយក្រៀមផ្កា បន្ទាប់មកគេត្រូវកាត់ផ្កាដោយរក្សាទងផ្កានៅក្នុងទឹក ឬទីតាំងដែលត្រជាក់ជាដើម។ ម្យ៉ាងទៀតក្នុងមួយដើមគេអាចកាត់បានត្រឹមបរិមាណ ១-៥ទងតែប៉ុណ្ណោះ។
គេអាចយកផ្កាកុលាបទៅលក់នៅក្នុងទីផ្សារដូចជានៅតាមហាងផ្កា ផ្សារទំនើប និងតូបលក់ផ្កា ដោយគេអាចយកវាទៅប្រើប្រាស់ដូចជារៀបចំតាំងលម្អរនៅគ្រប់កម្មវិធីទាំងអស់។ ហើយកាន់តែពិសេសទៅទៀតនោះនៅប្រទេសកម្ពុជាយើងតែងមានការលក់ផ្កាកុលាបនៅគ្រប់ទិសទីក្នុងទីប្រជុំនៅថ្ងៃបុណ្យនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ផងដែរ។ ម្យ៉ាងទៀតគេក៏អាចលក់ដើមកុលាបជាប្រភេទផើងដើម្បីដាក់តាំងលម្អនៅក្នុងផ្ទះដើម្បីលើករាសីសិរីសួស្ដីជាដើម។