ការប្រើប្រាស់ជីនិងការប្រមូលផលបន្លែម្រះ

បន្លែម្រះមិនត្រឹមតែគេយកទៅធ្វើម្ហូបដើម្បីហូបនោះទេ បន្លែនេះក៏ផ្តល់ផលប្រយោន៍ដល់សុខភាពផងដែរដូចជា ប្រឆាំងនិងការរលាកជំងឺថើ្លម ទឹកប្រមាត់ និងជាថ្នាំបង្កើនចំណង់អាហារ ប្រឆាំងការរលាកស្បែក ព្យាបាលមុខរបួស ជួយដល់សក់ ជួយការរំលាយអាហារ ជួយសុខភាពបេះដូង សម្រកទំងន់ និងជួយផ្ដល់ថាមពលដល់រាងកាយជាដើម។

ដូចនេះដំណាំម្រះមានការពេញនិយមបរិភោគច្រើនពីសំណាក់ប្រជាជនកម្ពុជា រីឯការដំដុះមានច្រើនតែតាមតំបន់ប៉ុណ្ណោះ។ អត្ថបទមុនផ្តោតលើការដាំដុះ ចំណែកឯអត្ថបទនេះនឹងផ្តោតទៅលើការប្រើប្រាស់ជី សត្វល្អិតចង្រៃនិងការប្រមូលផលវិញម្តង។

តម្រូវការជីប្រើប្រាស់

ដំណាំនេះត្រូវការសារធាតុសរីរាង្គជាច្រើន ជាពិសេសជីលាមកសត្វ និងជីកំប៉ុស្តិ៍។គេត្រូវដាក់សារធាតុសរីរាង្គ ចំនួន ១០-១៥តោន/ហិចតា ដោយរាស់លប់ទៅក្នុងដី។

ជំងឺនិងការការពារ

ជម្ងឺទុំលឿងស្លឹក

វាកើតមានលើស្លឹកដែលយើងអាចសង្កេតឃើញមានចំណុចអុច ពណ៌លឿងរាងជ្រុង ហើយដុំពណ៌នេះប្រែ ជាពណ៌ត្នោត។ នៅពីក្រោមផ្ទៃស្លឹកមានដុំជាំស្លឹករាងជ្រុងៗ។

វិធានការការពារ

• បេះស្លឹកជម្ងឺចេញពីដើមដោយដៃ ឬ ឧបករណ៍សំរាប់កាត់(កូនកាំបិតកន្ត្រៃ រួច យកស្លឹកនេះទៅកប់)។
• ពង្រីកចន្លោះជួរ និង គុម្ពម្រះ
• កំចាត់ស្មៅចង្រៃ និងដំណាំអត់ប្រយោជន៏
• បេះស្លឹកទើបចាប់មានរោតសញ្ញាជម្ងឺ ចេញ រួចយកស្លឹកនេះ
• បាញ់ថ្នាំមេតាឡាក់ស៊ីល (Metalaxyl) ឬ តេទ័ពអាល់ (Fosetyl-Al) ការពារជម្ងឺក្នុងតំបន់ដែលមានសំណើមខ្លាំង។

សំគាល់៖ ត្រូវបាញ់ថ្នាំផ្សិត រវាងពី៥ទៅ៧ថ្ងៃម្តង ដោយបាញ់នៅពេលថ្ងៃល្ងាច។ ថ្នាំផ្សិតត្រូវបាញ់ពីខាងក្រោម និង ខាងលើផ្ទៃស្លឹក។ ជាការប្រសើរត្រូវលាយថ្នាំជាមួយទឹកស្អិតដើម្បីឱ្យថ្នាំនៅជាប់នឹងស្លឹកបានយូរ។

ស្រាំងទិចផ្លែ

ស្រាំង ជាប្រភេទសត្វល្អិតដែលទិចផ្លែបញ្ចូលពងទៅក្នុងក្លិបផ្លែម្រះ បន្ទាប់មកវាក្លាយទៅជាកូនដង្កូវញាស់ក្នុងផ្លែ ដែលបណ្តាលឲ្យផ្លែម្រះទុំមុនពេលប្រមូលផលហើយរលួយ។

វិធានការការពារ

ត្រូវ រុំ (ខ្ចប់) ក្លិបម្រះ ជាបន្ទាន់ (ដោយប្រើថង់ប្លាស្ទិច ឬ ក្រដាស) នៅពេលផ្កាក្លិបម្រះចាប់ផ្តើមស្រពោន។ ត្រូវតែរះផ្លែដែលខូចៗ ចេញហើយយកទៅកប់ចោលក្នុងដី ឬ ដុតចោល (ដើម្បីសំលាប់ដង្កូវត្រាំងក្នុងផ្លែខួច)។ ប្រើនុយរន្ទាក់ ហ្វេរ៉េមួនញីសំរាប់ទាក់ទាញស្រាំងឈ្មោលនៅជុំវិញចំការ។ នៅពេលស្រាំងឈ្មោលចូលក្នុង អន្ទាក់ហើយ យើងត្រូវប្រមូលវាចេញពីអន្ទាក់ ឱ្យបានញឹកញាប់។

ចៃ

ត្រូវពិនិត្យរកមើលចៃ ឲ្យបានញឹកញាប់ នៅផ្នែកខាងក្រោមស្លឹក។ ចៃជាភ្នាក់ងារចម្លងជម្ងឺវីស ដែលបណ្ដាល ឲ្យស្លឹក និងត្រួយម្រះ រួញ។កាត់ស្លឹកដែលមានចៃយកទៅកប់-ដុតចោល ។

ការប្រមូលផល

គេអាចដឹងនូវរយៈពេលប្រមូលផលបានចាប់ពីផ្ការីកហើយ ស្រពោនរយះពេល ១៥-២០ថ្ងៃ ឬ ក្រោយពីដាំបានរយៈពេល ៤៥-៥០ថ្ងៃ។ ម្រះប្រមូលផលច្រើនដង គេអាចប្រមូលផល ២- ៣ថ្ងៃម្តង ហើយការប្រមូលផលធ្វើឡើង ចំនួនពី ៨-១០លើក អាស្រ័យទៅលើការដាំដុះ និងថែទាំ ។

ឯកសារយោង

• http://nokorwatnews.com/archives/592191
• https://youtu.be/EqiynsdXT4g
• https://server2.maff.gov.kh/parse/files/myAppId5hD7ypUYw61sTqML/ad562b59d6e89b0e0d6b4b051b6e64f3_1503145059.pdf