ជីគឺជាសារធាតុធម្មជាតិ ឬសិប្បនិម្មិតដែលមានធាតុគីមី (ដូចជា អាសូត (N) ផូស្វ័រ (P) និងប៉ូតាស្យូម (K)ដែលធ្វើអោយការលូតលាស់ និងផលិតភាពរបស់រុក្ខជាតិប្រសើរឡើង។ ជីជាសារធាតុដែលត្រូវបន្ថែមទៅឱ្យដីដើម្បីបំពេញតុល្យភាពដែលបាត់បង់ ជាពិសេសតាមការស្រូបយករបស់រុក្ខជាតិ។ លើសពីនេះជីគីមីត្រូវបានកំណត់ថាជាសារធាតុអសរីរាង្គនៃប្រភពដើមសំយោគទាំងស្រុង ឬដោយផ្នែក ដែលត្រូវបានបន្ថែមទៅក្នុងដីដើម្បីទ្រទ្រង់ការលូតលាស់របស់រុក្ខជាតិ។ បន្ថែមពីនេះជីគីមីត្រូវបានគេប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងវិស័យកសិកម្មសព្វថ្ងៃនេះ ហើយនេះជាអត្ថប្រយោជន៌របស់ជីគីមីដែលទាំងអស់គ្នាអាចនឹងមិនទាន់ដឹង។
ជីគីមីគឺអាចប៉ាន់ស្មានបានខ្ពស់ និងអាចទុកចិត្តបាន ដោយសារសារធាតុចិញ្ចឹមទាំងអស់មានក្នុងបរិមាណសមស្រប។ ដោយវិធីនេះដីនឹងមិនទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមជាក់លាក់ណាមួយច្រើន ឬតិចនោះទេ។ តុល្យភាពនៃសារធាតុចិញ្ចឹមដែលជីគីមីផ្តល់ ធ្វើឱ្យដីល្អសម្រាប់ដំណាំដាំដុះ។ ជាងនេះទៅទៀត អ្នកអាចស្វែងរកពួកវាបានយ៉ាងងាយស្រួលនៅក្នុងហាងថែកសិកម្មណាមួយ មិនដូចជីសរីរាង្គ ដែលអ្នកត្រូវចំណាយពេលវេលាក្នុងការបង្កើត។
ទន្ទឹមនឹងការកែលម្អការស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹមពីដី ជីគីមីក៏ជួយបង្កើនជម្រៅឫសផងដែរ។ ពួកវាផ្តល់សារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗដល់រុក្ខជាតិដែលមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការលូតលាស់យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព និងឆាប់រហ័ស។ ដូច្នេះហើយ គេប្រើប្រាស់វាយ៉ាងទូលំទូលាយដើម្បីធានាបាននូវទិន្នផលល្អ ហើយឧទាហរណ៍ កសិករប្រើវាដើម្បីបង្កើនទិន្នផលដំណាំ។
នេះគឺជាគុណសម្បត្តិចម្បងមួយនៃជីគីមី។ ប្រសិនបើរុក្ខជាតិរបស់អ្នកមិនមានសុខភាពល្អ ឬជិតងាប់ អ្នកអាចប្រើប្រាស់ជីគីមីភ្លាមៗ ហើយធានាថាវានឹងមានប្រសិទ្ធភាព។ នោះក៏ព្រោះតែជីគីមីផ្តល់នូវការទទួលបានអាហារូបត្ថម្ភភ្លាមៗដែលតម្រូវដោយរុក្ខជាតិ។ ការប្រើប្រាស់ជីសរីរាង្គក្នុងស្ថានភាពនេះអាចប្រថុយប្រថានដោយសារតែសារធាតុសរីរាង្គត្រូវការពេលវេលាដើម្បីបំបែក ហើយទើបរុក្ខជាតិអាចទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹម។
បើប្រៀបធៀបទៅនឹងជីសរីរាង្គដូចជាលាមកសត្វ អ្នកអាចដឹកជញ្ជូនជីគីមីបានយ៉ាងងាយស្រួល។ នោះក៏ព្រោះតែទម្រង់ជីនេះងាយស្រួលប្រើក្នុងទម្រង់ជាច្រើន។ អ្នកអាចរកឃើញពួកវាក្នុងគ្រាប់ស្ងួត សារធាតុប្រមូលផ្តុំរាវ ក៏ដូចជាម្សៅដែលរលាយក្នុងទឹក។ ពួកវាត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីបំពេញតម្រូវការដាំដុះជាក់លាក់។ លើសពីនេះ អ្នកអាចគ្រប់គ្រងការបញ្ចេញរបស់វាបាន មានន័យថា ជីគីមីនឹងចែកចាយសារធាតុចិញ្ចឹមក្នុងរយៈពេលយូរដោយមិនទាមទារជំនួយ។
ផ្នែកដ៏ល្អបំផុតអំពីជីគីមីគឺថាវាដឹកនាំសារធាតុចិញ្ចឹមដែលអ្នកផ្តល់ដល់រុក្ខជាតិរបស់អ្នក។ នៅក្នុងធុង ឬថង់ជីសរីរាង្គណាមួយ អ្នកនឹងរកឃើញសមាមាត្រដែលសារធាតុចិញ្ចឹមមាន។ ជាទូទៅបំផុត ពួកវាត្រូវបានបង្ហាញជាទម្រង់ N-P-K ដែលលេខទីមួយគឺជាភាគរយនៃអាសូត បន្ទាប់មកផូស្វ័រ និងប៉ូតាស្យូម។ វិធីនោះ អ្នកដឹងពីបរិមាណសារធាតុចិញ្ចឹមពិតប្រាកដដែលរុក្ខជាតិរបស់អ្នកកំពុងទទួលបាន ដោយលុបបំបាត់ការស្មាននៃសមាសភាពរបស់វា។
ឯកសារយោងៈ ec.europa.eu,elibrary.maff.gov.kh,diffen.com,techquintal.com