ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយកសិកម្មលេខ១របស់កម្ពុជា

ឥទ្ធិពលជីប៉ូតាស្យូម (K) ទៅលើផ្លែឈើ

ប៉ូតាស្យូមជាតម្រូវការរបស់រុក្ខជាតិទាំងអស់ ហើយមានឥទ្ធិពលគួរឱ្យកត់សម្គាល់លើដំណាំផ្លែឈើ។នៅពេលប្រើជាជី វាបង្កើនល្បឿនដំណើរការទុំរបស់ផ្លែឈើ ប៉ូតាស្យូមបង្កើនរសជាតិ និងបង្កើនកម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងផ្លែឈើធ្វើឱ្យវាកាន់តែផ្អែម។ផ្លែឈើមានពណ៌ភ្លឺជាង វាយនភាព(សំបក)កាន់តែរឹងមាំ និងកម្រិតខ្ពស់នៃអាស៊ីត Ascorbic (វីតាមីន C)។

រោគសញ្ញានៃកង្វះប៉ូតាស្យូម ( K Deficiency)

  • កង្វះអាចប៉ះពាល់ដល់ដើមឈើ
  • បាត់បង់ជាតិជាតិពណ៌បៃតងលើស្លឹក(ក្លរ៉ូស៊ីស /chlorosis)
  • ការលូតលាស់ក្រិន
  • ការថយចុះភាពធន់នឹងអាកាសធាតុ និងការជ្រុះស្លឹក(defoliation)។
  • ជាធម្មតាបាត់បង់ជាតិជាតិពណ៌បៃតងលើស្លឹក បង្ហាញជាពណ៌លឿងនៅជុំវិញគែមស្លឹករួច ប្រែទៅជាស្ងួត និងងាប់នៅជុំវិញគែមស្លឹក។
  • ការចាស់ទុំរបស់ផ្លែឈើត្រូវបានពន្យារពេលយ៉ាងខ្លាំង។
  • សមត្ថភាពស្រូបទឹកធ្លាក់ចុះ

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីធានាថារុក្ខជាតិរបស់អ្នកមានបរិមាណប៉ូតាស្យូមត្រឹមត្រូវ?

  • ការធ្វើតេស្តដី និងជាលិការុក្ខជាតិ ដែលផ្តល់ការយល់ដឹងយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះទៅលើភាពស្មុគ្រស្មាញនៃកម្រិតសារធាតុរ៉ែក្នុងដីរបស់អ្នក ហើយអាចគូសបញ្ជាក់ពីកង្វះខាតបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។

វិធានការគ្រប់គ្រង (Control Measures)

  • ការបាញ់លើស្លឹកជាមួយប៉ូតាស្យូមស៊ុលហ្វាត (potassium sulphate = K2SO4) 1% (10 ក្រាមក្នុងមួយលីត្រទឹក) ។
  • ឬ 225 ក្រាមនៃប៉ូតាស្យូម( muriate of potash=MOP)+ 125 ក្រាមអ៊ុយរ៉េ និងគួរបន្ថែមជាមួយនឹង កំប៉ុស្តិ៍លាមកសត្វស្ងួត(decomposed FYM) រួចដាក់ទៅក្នុងរណ្តៅនីមួយៗជុំវិញរុក្ខជាតិ បន្ទាប់មកស្រោចទឹក។

ឯកសារយោង

Writer